QC manager Danny: eindelijk lab, proces én leiding

Eindelijk, de plek om te blijven

Het begon al bij zijn studies. Eerst was er een lab opleiding. Toen nog eentje in proces techniek. Gewoon omdat allebei razend interessant waren voor Danny. In zijn loopbaan daarna volgden verschillende projecten en werkplekken in ofwel het lab, ofwel in de procestechniek, en soms een beetje van beide. Maar nergens vond hij echt dé plek om te blijven, met de juiste balans of combinatie.

“Mijn laatste baan was vooral op kantoor, zonder de lab kant. Dan keek ik letterlijk bij de buren over de schutting, op ons werkterrein. Naar een groot bedrijf in de procestechniek, naast ons. ‘God, wat mis ik dat’, moest ik dan aan mezelf toegeven.”

“Dan keek ik bij de buren op ons werkterrein en moest ik toegeven: wat mis ik de procestechniek.”

Oei, dan weet je wel dat je (nog) niet helemaal goed zit?

“Tja, in het begin, als schoolverlater, ga je op zoek naar wat je wil. Dat moet je in de praktijk ondervinden. Door je loopbaan heen krijg je een steeds beter beeld van wat je wel en niet wil. Nu ben ik een aantal jaar verder, met thuis een vrouw en twee kinderen, en weet ik heel goed wat ik wil en wat ik kan. Nu ben ik echt wel toe aan iets vast. Aan een plek om te blijven.”

Een plek die gemáákt is voor Danny. Ja, dat wil iedereen wel. Droom lekker verder. Of… Kan het wel?

‘Je moet werken met plezier. Dat doe ik nu.’

“Ik heb mijn plek helemaal gevonden. Proces production en lab zijn altijd mijn rode draad geweest. Hier kan ik beide toepassen. En het leidinggeven heeft me altijd aangestaan. Als je dat eenmaal gedaan hebt en het bevalt, dan kun je eigenlijk niet meer terug.

Bovendien hangt hier een heel goede sfeer, echt gemoedelijk en familiair. Dat sprak me meteen aan. Dat was wel eens anders op andere werkplekken, zal ik maar zeggen. Je bent er 8 uur per dag, dus dan wil je gewoon op een fijne plek zijn. Zo simpel is het. Je moet werken met plezier, en dat doe ik nu. Het gaat vanzelf.”

Niet dat Danny dagelijks flierefluitend rondslendert. Integendeel. Het is hard werken, een hoop uitdaging en er valt altijd meer te leren. Als Superintendent Quality Control is er nooit een saai moment, dat is zeker.

Werken als Superintendent Quality Control

“Ik stuur eigenlijk twee afdelingen aan. Aan de ene kant heb je het lab team. Die doen de ‘offline analyse’: proces analyse en chemische analyse. En aan de andere kant de ‘online’ samples analyzers sectie. Dat zijn de procestechnieken, het meten van processtromen en gas analyzers voor fornuizen bijvoorbeeld. Maar het zijn ook de mensen die het sleutelwerk doen om machines werkend te houden, zoals reliability engineers en monteurs in de fabriek. Die zijn weer meer mechanisch onderlegd.”

Een bonte verzameling om aan te sturen, maar juist geen probleem voor Danny door zijn veelzijdige achtergrond. Hijzelf zit er precies tussenin. Hij weet waar de lab mensen mee bezig zijn – “De basis, in elk geval, zij zijn daar veel beter in dan ik” – en hij kent het werk van de proces engineers.

“Mijn mensen zijn veel beter in hun werk dan ik dat ben. Maar ik weet wel waar ze mee bezig zijn, in de basis.”

Maar daar stopt het managen niet.

Hij heeft daarnaast ook klanten en partners om tevreden te houden. En projecten die hij beheert op kosten, planning, organisatie en kwaliteit. Als een soort poortwachter zit hij tussen zijn werkmensen en de grote partners in: LUKOIL en TotalEnergies, die hun aardolie producten afnemen bij de Zeeuwse raffinaderij.

‘De afdeling moet goed presteren. Dat is mijn taak.’

“In feite is het mijn taak om te zorgen dat alles vlot verloopt. Ik moet de helikopterview houden op projecten en investeringen. Als er iets kapot gaat, moet ik het fixen. Als er iets uit de hand loopt, moet ik aan de bel trekken. En als bijvoorbeeld de werkdruk te groot wordt, moet ik zorgen dat die weer gelijkmatig wordt. Ik houd specificaties richting de klant in de hand, bewaak de belangen van onze partners en zorg dat budgetten netjes binnen de kaders blijven.

Zoals laatst, toen een analyzer defect raakte. Die moet opgestuurd naar de leverancier voor reparatie, bleken de kosten daarvoor 10.000 euro boven budget te liggen. Dan moet ik terug naar mijn meerderen om dat te verklaren en zien hoe we het kunnen oplossen.”

“Als er iets kapot gaat, moet ik het fixen. Als er iets uit de hand loopt, moet ik aan de bel trekken.”

Een delicate dans is het, om alle partijen en projecten op het juiste spoor te houden. Gelukkig doet hij het niet alleen. Samen met de managers van andere secties – zoals de Hoofd Analist, Hoofd afdeling Analyzers en dergelijke – is hij onderdeel van de leadership groep, en kan hij de koppen bij elkaar steken wanneer hij vastloopt.

Toch blijft het werk overzichtelijk voor Danny.

“Uiteindelijk moeten de afdelingen gewoon goed presteren. Punt uit. Dat is onze taak. En daar heb ik nog veel te leren, hoor. Ik moet bijvoorbeeld leren om meer aan te sturen en delegeren. Dat is anders dan mijn vorige baan. En de cijfers, die zijn hier van enorm belang, richting partners. Dat brengt een gezonde druk, hoor. Ik vind dat wel prettig, een beetje uitdaging en verantwoordelijkheid. Voor mij is dat een fijne trigger om alert te blijven.”